Namo Buddha Manastır Kompleksi

Namo Buddha Manastır Kompleksi (नमोबुद्ध गुम्बा) görsel olarak da hafızalara kazınmış Nepal’in en önemli manastır komplekslerinden biri.

Kompleks, Bagmati Pradesh İli’nin Kavrepalanchok Bölgesinde deniz seviyesinden 1500 m yükseklikteki Simalchaur Syampati Köyü’nde bulunuyor. Burası bir Tibet Budist Manastır Kompleksi ve hac yeri. Bölgedeki yerel halkın çoğu da Budist. Ancak, aynı zamanda ülkenin en çok turist çeken festivalleri ile de ünlü yerlerinden biri.

Buradaki kompleksi, Tibet’in Çin tarafından işgalinin ardından 1978 yılında bölgeye gelen 9. Khenchen Thrangu Rinpoche kurmuş.

Yerel halk buraya Thrangu Tashi Yangtse Manastırı da diyor. Çünkü 2008 yılında kompleks içerisinde açılan tapınağın adı Thrangu Tashi Yangtse. 

Halen burada 250 keşiş görev yapıyor. Bir de komplekse bağlı olarak genç keşişleri yetiştiren Shree Mangal Dvip Okulu bulunuyor.

Sanırım çoğu gezgin yaptığı gezilerde bir çok tapınak görmüştür benim gibi. Ancak yaşayan bir Budist manastırı benim için bir ilk. Bu çerçevede ben de siz gezginlere yaşadıklarımı dilim döndüğünce anlatmaya çalışacağım. 

Namo Buddha Gezisi

Namo Buddha Manastır Kompleksi’ne Ulaşım

Kompleks, başkent Katmandu’nu yaklaşık olarak 40 km güneydoğusunda Simalchaur Syampati Köyü’nde bulunuyor. Tabii ki bu mesafe ulaşım imkanı çok kısıtlı olan Nepal için inanılmaz uzak bir mesafe. Nepal’de yollar çok bozuk olduğu ve araçla saatte ortalama hızınız 5-10 km arasında değiştiği için tüm taksi şoförleri, havaalanı ve otogar hariç her yere gidiş-bekleme-dönüş olarak çalışmak istiyor. Bu nedenle Katmandu’dan buraya gitmeyi düşünüyorsanız taksiler ile günlük olarak anlaşmak dışında bir seçeneğiniz yok. Ben de böyle yaptım. 

Namo Buddha Manastırı için gidiş-dönüş 80 km bir yol yapacağımız için şoförüm Krişna (Hinduizm’de Bir Tanrı Adı) ile yol üzerindeki Kailashnath Mahadev (कैलाशनाथ महादेव मूर्ति) Tapınağı ile Bhaktapur (भक्तपुर) şehri dahil  55 $ karşılığında anlaştım. Bu da benim için asgari gidiş dönüş 8 saat ulaşım ve 4-5 saatlik net gezi demek. Bu kapsamda arabayı da fotoğraf çekimi dahil istediğim gibi kullanabildim.

Bu rakam belki sadece gidiş dönüş olsa 30-35 $’a çekilebilir ancak beklemeler ve esneklik olunca farkı çok da dert etmedim. Üstelik oradaki taksilerin günlük olarak kazanmaları imkansız bir para ancak bizim için de gerçekten çok uygun bir ücret. Daha hızlı da bir alternatifiniz de yok zaten. Çünkü Nepal’de sizin bildiğiniz anlamda bir yol yok. Yani herkes memnun durumu… Ayrıca tapınakta otopark sorunu da yok.

İlla daha ucuz olsun otobüs ile gidelim derseniz en az 3 aktarma yapıp her şey yolunda giderse buraya 4 saatte kafayı yemiş içiniz dışınıza çıkmış olarak varabilirsiniz. Bunun ayrıntısı aşağıdaki linkte var. Ayrıca komplekse giden yolun durumu da bu. Böyle gelirseniz muhtemelen siz de toz toprak içerisinde 3 km kadar bu harika trekkingi de yapacaksınız. 

Adres: Namobuddha Rd, Simalchaur Syampati 45200, Nepal Tel: +977 11-683183 Int: http://namobuddha.org/

Namo Buddha Efsanesi

Eski bir efsaneye göre 6000 yıl önce Prenses Mahasatwo bu tepede etrafa bakarken hemen yanında bir kaplanın yattığını fark etmiş. Çocuklarını emziren kaplanın neredeyse zayıflıktan ölmek üzere olduğu görmüş. Eğer kaplan ölürse 5 küçük kaplan da açlıktan ölecekmiş. Mahasatwo, hayatın kendisi için anlamsızlığını düşünüp bir işe yaraması için kendisini kaplana sunmuş. Bunu yaparken de sevgi ve şefkatle davranmış. Kendisini kesip kanını kaplanın ağzına akıtmış. Kaplan da son bir can haliyle prensi yemiş ama hiç bir kemiğine dokunmamış. Kemikleri bulan köylüler onları bu tepeye gömmüşler bir de stupa yapmışlar.

Bu olaydan 3500 yıl sonra Buda buraya gelmiş. Stupanın etrafında 3 kez dönmüş ve burada bulunan halka kendisinin 2500 yıl önce Prens Mahasatwo olduğunu ve yeniden dünyaya geldiğini söylemiş. O anda bu bölgenin adı Buda’ya sığınırım anlamında Namo Buddha olmuş. 

Eski zamanlarda, ayın dolu olduğu çoğu gecelerde stupanın yakınında bir kaplan belirirmiş; bekçi ve birçok yerel halk bunu görürmüş. Daha sonraları arabalar, elektrik ve diğer modern teknolojiler gelince kaplan artık görülmez olmuş. 

Namo Buddha Manastır Kompleksi

Budistlere göre Namo Buddha Nepal’in en önemli dini yerlerinden biri. Nepal’de 3 büyük Budist hac yeri var; Boudha Stupa, Swayambhunath Stupa ve Namo Buddha. Namo Buddha, aynı zamanda meditasyon ve eğitim de verilen bir yer.

Bu kutsal yerin ne kadar özel olduğunu anlayan ve tüm zorlukları göz ardı eden Thrangu Rinpoche, yolu ve suyu olmayan manastırı buraya kurmak için çok çalışmış. Kompleksin tesisinde Buda’nın öğretileri temel alınmış. Bu çerçevede bugün kompleks 3 bölümden oluşuyor.

-Budist felsefesinin incelenmesine odaklanan bir manastır koleji,

-Meditasyona odaklanan manastır,

-Manastırdaki hayatın devamını sağlayan kolaylıklar.

-Konukevi

Tapınağa geldiğinizde ilk olarak sizi sağda gördüğünüz konukevi karşılıyor.

Kimlerin kalabildiğini bilmiyorum ancak sanırım manastır ile ciddi bir bağlantınız olması şart.

-Shedra

Burası Budizm üzerine en yüksek çalışmaların yapıldığı bir enstitü. Sadece seçilmiş keşişler burada eğitim görüyor. Böylece Budizm Felsefesini tam olarak öğrenip mezun olunca da gerekli aşamaları geçerlerse burada öğretmen ya da kolaylıklarda idareci olabiliyorlar.

-Thrangu Tashi Yangtse Manastırı

2008 yılında açılan manastır, kompleksin tam ortasında yer alıyor. Manastır binasının mimarisi ve tasarımı harika. Evrenin düzenini ve ruhsal gelişimi sağlayan kozmik doğa yasalarını temsil eden bir mimariye sahipmiş. Bir bakıma buna Hinduizm içerisinde de önemli olan Dharma Felsefesi diyorlar buna.

Mimari olarak bu felsefenin tasvir edildiği etrafta yazılı ama bizim pek de aklımıza sığamayacak şeyler olduğu için buraya yazmıyorum.

Ancak Budizm hakkında bilgi sahibi olmak isterseniz Nepal ve Budizm Anlayışı (Din, Temel Öğreti ve Nirvanaya Ulaşma) yazımı mutlaka okumanızı tavsiye ederim.

Manastırın içine girdiğim de bu fotoğraf dikkatimi çekti. Gördüğünüz fotoğraf 9. Khenchen Thrangu Rinpoche’nin öğrencileri ile çektirdiği ilk fotoğraf. Genel olarak dikkatim çeken şey ise bilinenin tersine keşişlerin çok güler yüzlü oldukları ve bunu adet haline getirdikleri…

Üst salon dua salonu. Her gün 15:00-17:00 arasında keşişlerin burada dua seansları var. Merak edenler isteyen seyretmek için katılabiliyor. Ritüellerin gerçekleştirildiği salona ayakkabılarımızı çıkartarak girebiliyorsunuz. 

Dışarı çıkıp duvarlarda yazanlara bakıyorum. Budizm ile eğitim arasındaki bağlantıyı kendi felsefeleri ile özetle şöyle oturtmuşlar.

Bilgi her şeydir. İnsanı hayvandan ayıran temel unsurdur. İnsan ile hayvanın fiziksel olarak karşılaştırılması mümkün değildir ama insanın hayvandan daha güçlü yapan şey bilgidir.

Bilgi günümüzde güçtür. Bilgi insana sadece eğitimle sağlanabilir. Çünkü eğitim Dünya’yı değiştirebilmenin tek silahıdır. Bilgi insandan insana aktarılabilir. Nesilden nesile geçer.

Diğer taraftan zamanın değerinden de bahsetmişler.

Zaman bir insanın en değerli şeyidir. Değeri ölçülemez. Satın alınamaz satılamaz.  Zamanını doğru kullananlar zaman tarafından mutlu edilirken zaman kendini yanlış kullananları mutsuz eder.

Zamanını  kaybeden onu tekrar bulamaz. Zaman bir nehir gibidir. Hep ileri akar geri akmaz.Bu nedenle tüm işlerimizi zamanında yapmalıyız.

Açıkçası benim hayat felsefemi oluşturan “Sonra diye bir şey yoktur” anlayışı burada duvarlarda vücut bulmuş.

-Shree Mangal Dvip Branş Okulu

Burası için bir keşiş eğitim okulu demek mümkün. Bir bakıma bizim imam hatip okulları benzeri bir anlayışa sahip. 

Öğrenciler dini eğitim görüp bunu manastırda uyguluyorlar. Bunun yanında İngilizce, Matematik vb. dersler de görüyorlar. Periyodik olarak da yazılı ve sözlü sınava tabii oluyorlar.

Aynı kıyafeti giyen ve saçları tamamen kazıtılmış bu çocuklar böylece dünyevilikten vazgeçtiklerini de gösteriyorlar. Sonuçta yatılı bir okul. Yabancılara karşı çok sıcak değiller. 

-Kolaylıklar

Manastır yaşamını idame etmek için sadece eğitim ve tapınak binalarına değil aynı zamanda öğretim üyelerinin ve öğrencilerin kalacağı binalara da ihtiyaç var.

Burada bunlardan fazlası da düşünülmüş. Tüm çevrede yaşayanlarında kullanabildiği bir de komplekse bağlı hastane yapılmış. Çevrede gördüğünüz küçük binalar ise genelde öğretmenlerin yaşadığı evler.

-Prens Mahasatwo’nun Stupası

Fotoğrafta da görüldüğü gibi burası da Prens Mahasatwo’nun kendisini aç kaplana sunduğu yer. 

Efsanede de anlattığım gibi prens hayatın anlamını çözdüğü için kendini kaplana teslim etmiş. Kaplanda onu bir güzel yemiş.

Geriye de sadece kemiklerini bırakmış. Köylüler de kemikleri tam olarak buraya gömmüşler. Kemiklerin üzerine de gördüğünüz stupayı yapmışlar. Bu olayın 6000 yıl önce olduğu söyleniyor.

Dünyanın en eski dini 5000 yıl ile Hinduizm iken bir Budist tapınak çeşidi olan stupanın burada yapılmış olması pek de inandırıcı değil şahsen ama durum da bu.

-Seyir Noktası

Hem çevreyi hem de kompleksi genel olarak görebileceğiniz en iyi yer. Zaten fotoğraflara bakarsanız köyün fotoğrafının tam da buradan çekildiğini göreceksiniz. Tabii buraya ulaşmak için inişli çıkışlı ama çok zevkli 300 m gibi bir yol sizi bekliyor olacak.

Sonuçta burası bir köy. Aynı zamanda bir tarım geliştirme merkezi. Doğal olarak manastır ahalisi ile birlikte etrafta iş yapan köylüler de var.

Etrafa baktığınızda da tarım ürünleri göze çarpıyor. Muhtemelen en büyük sorunları bu kadar yükseğe su çıkarmak olmalı diye düşünüyorum.

Diğer taraftan Budistlerce ağaçlara ne kadar önem verildiğini yerinde gördüm. Hatta Budistlere göre ağaçlar yaşamın devam kaynağı ve kesinlikle zarar görmemeliler. 

Prens Mahasatwo’nun Stupası’ndan sonra yokuş aşağı devam edip ilk seyir noktamıza vardık. 

Hemen burada yine 8 stupa dedikleri bir dua ve adak yeri daha var.

Etrafta ise dua edenleri ve adaklarını sunanları görüyorsunuz.

Artık o ünlü seyir noktasına çıkmaya başlıyoruz.

ve sonunda seyir noktasına ulaştık. Bu seyir noktası tepedeki en yüksek nokta olmamakla birlikte çevreye kesinlikle en hakim nokta.

Bu seyir noktasından itibaren Tibet’in o rengarenk renkli bayrakları bir kaç tepe sırası daha devam ediyor.

Tabii ki bugün hava biraz puslu. Ancak görüşün güzel olduğu bir gün buradan inanılmaz fotoğraflar çekebileceğinizi görebiliyorsunuz. 

Diğer taraftan burası Nepalli gençlerin de özel bir buluşma yeri. Gördüğüm kadarıyla bu seyir noktasını hepsi biliyor ve beraber fotoğraf çekilmek istiyor.

Namo Buddha Manastır Kompleksi’nde Yemek ve Alışveriş

Gerek giriş noktasında gerekse birinci seyir noktası çevresinde yemek alabileceğiniz yerler var.

Ancak bazı şeyleri sindirmeniz belki de görmemezlikten gelmeniz şart. Ben bunu yapamam diyorsanız buraya Katmandu’dan tedarikli gelmenizi tavsiye ediyorum.

Diğer taraftan burada Budizm’e ait sembolik hediyeler bulabilirsiniz. Mesela ben yaklaşık 3 $ karşılığında evimin kapısına asmak için bir om tespihi aldım.

Panauti

Şoförüm Krişna dönerken aynı bozuk yoldan dönmeyip Panauti üzerinden dönmemizin daha doğru olacağını söyledi. Ben de kabul ettim. Zaten ülkede yol olmadığı için tecrübeli şoförler ne derse kabul edin.

İşte dönüş yolumuz gerçekten bu ülkede yol çok büyük sorun.

Bu kötü yolların tersine etrafta inanılmaz güzellikte köyler ve sahneler var. Hasat zamanı çalışan kadınları da görünce bir fotoğraf molası vermesini istedim. 

Burada çektiğim fotoğrafları daha sonra Nepal’de Yaşam ve Karşılaştığım Tezatlar başlıklı çok değer verdiğim yazımda kullandım. Fotoğraf çekimi sonrasında yola devam ettik. 3 km kadar gittikten sonra polis arabamızı durdurdu. Ben herhalde kırsal alanda görev yapan bir görevli ve arama yapıyorlar diye düşündüm. Heyecanlı bir şekilde şoförüm ile konuştu. Tabii ki ben bir şey anlamıyorum ancak konunun benimle ilgisi olmadığını hemen anladım.

Konuşmaları bitince polis bana dönerek birazda yalvarır şekilde köyde bir hasta olduğunu hemen Panauti’deki hastaneye yetiştirmeleri gerektiğini söyledi. Otobüs 3 saat sonra geçecekmiş. Arabayı kullanmak için iznimi istedi. Ben de itiraz etmeden hemen kabul ettim. Polis sanırım akrabası idi defalarca teşekkür etti. 

Köylüler orta yaşlarda bir bayanı taşıyarak arabanın ön tarafına yerleştirdiler. Tam kalkacakken arka kapı açıldı ve yanıma refakatçi olarak genç bir kız bindi. Hastanın kardeşiymiş. İngilizce konuşabiliyordu. Yolda defalarca teşekkür etti. 

Adı Jeena imiş. Katmandu’da çalışıyormuş. Ancak ablası hastalanınca refakat etmek için buraya gelmiş. Ablasını hastaneye getirdikten sonra istersem Katmandu’yu bana gezdirebileceğini söyledi. Ben de zevkle kabul ettim ve daha sonra buluşmak üzere telefonlarımızı aldık. Şoförüm Krişna ile birlikte bölgenin en eski şehirlerinden biri olan Panauti’yi ve Jeena’yı bırakıp Kailashnath Mahadev Tapınağı’na doğru yolumuza devam ettik.

Katmandu ve çevresi ile ilgili diğer yazılarımıza Nepal Gezi Rehberi‘nden ulaşabilirsiniz. Sağlıcakla Kalın.